همان‌قدر که گربه اسباب بازی می‌تواند تعاملات غنی را ترویج کند و از توسعه حمایت کند، فراوانی اسباب‌بازی‌ها در محیط ممکن است حواس‌پرتی مشابهی ایجاد کند.
Vlietstra گزارش کرد که کودکان پیش دبستانی در زمانی که اسباب بازی های حواس پرتی کمتری در دسترس بود، در انجام وظایفی که توسط یک بزرگسال معرفی شده بود، ادامه می دادند.
از آنجایی که بازی اشیاء برای کودکان نوپا رایج است و والدین تلاش می کنند تا اسباب بازی های فراوانی را برای بازی کودکان تهیه کنند وجود اسباب بازی در محیط ریز کودکان.
باید از نظر اثرات آن بر بازی ارزیابی شود. در یک مطالعه رضایت مصرف کننده، محققین بازاریابی، Bjorklund و Bjorklund اثرات محیط اسباب بازی را بر مشارکت کودکان نوپا در بازی بررسی کردند.
در یک طرح تحقیقاتی متوازن، 24 کودک نوپا به مدت 10 دقیقه تحت سه شرایط به بازی آزاد پرداختند: با سه، 12 یا 21 اسباب بازی.
به عنوان یافته اولیه، محققان گزارش دادند که کودکان نوپا در شرایط سه اسباب بازی در دوره های طولانی تری بازی می کردند، بدون اینکه تفاوتی بین شرایط 12 و 21 اسباب بازی وجود داشت.
محققان تفاوت‌های پیچیدگی را که با شیوه‌های بازی اندازه‌گیری می‌شود، در نتیجه تغییرات در تعداد اسباب‌بازی‌های موجود، تجزیه و تحلیل نکردند.
محققان اسباب‌بازی‌هایی را از سه دسته مجزا (پاسخگو: آن‌هایی که صداها و/یا محرک‌های بصری را هنگام دستکاری منتشر می‌کنند، سازمانی: آن‌هایی که از چندین جزء با روابط فضایی خاص با یکدیگر ساخته شده‌اند و نمادین: آن‌هایی که برای بازی وانمودی استفاده می‌شوند) را شامل می‌شوند.
یک متغیر مستقل در مطالعه آنها تفاوت‌هایی را در تعداد شیوه‌هایی که کودکان نوپا در هر تماس با اسباب‌بازی‌ها بازی می‌کردند گزارش کردند، و دریافتند که کودکان نوپا با تنوع بیشتری از رفتارها با اسباب‌بازی‌های دسته سازمانی بازی می‌کنند.
با این حال، آنها گزارشی ندادند که آیا شیوه بازی با توجه به تعداد اسباب‌بازی‌های موجود در محیط به عنوان اثر اصلی متفاوت است یا خیر.
