سپس بحث اندازه های بسته بندی مطرح می شود. یک داستان معمولی برای یک محصول سرد این است: بسته بندی باز می شود، محتویات تا حدی استفاده می شود و باقیمانده به یخچال بازگردانده می شود.ظرف یکبار مصرف میوه پس از مدتی، محصول با بوی نامطبوع دوباره کشف شده و دور ریخته می شود.
بسیاری از بسته بندی ها تا زمان باز شدن از مواد غذایی به خوبی محافظت می کند. برخی از محصولات غذایی توسط یک اتمسفر اصلاح شده – گازهای بی اثر – محافظت می شوند که به محض باز شدن بسته بندی ناپدید می شوند. برخی دیگر به هوای مرطوب حساس هستند. بسیاری از فناوری های هوشمندانه تعبیه شده در بسته بندی در لحظه باز شدن بسته بندی از بین رفته اند. اما بستهبندیهای کوچکتر یا تقسیمبندیشده زمان قرار گرفتن در معرض مواد غذایی را کاهش میدهد تولیدی ظروف پلاستیکی و به طور بالقوه باعث کاهش ضایعات غذا میشود.
در فروشگاه، مشتری اقتصادی ممکن است فکر کند بسته های بزرگتر ارزش بیشتری برای پول دارند. مشتری نگران محیط زیست ممکن است فکر کند که مواد بسته بندی کمتری در هر واحد غذایی با بسته بندی بزرگتر وجود خواهد داشت. هر دوی این موارد درست است، اما هزینه اقتصادی و زیست محیطی ضایعات مواد غذایی در محاسبات لحاظ نشده است. قیمت هر واحد گاهی اوقات با بستههای بزرگتر به قدری پایینتر است که مصرفکنندگان بسته بزرگتر را انتخاب میکنند، حتی اگر برخی از آنها هدر میرود. دو تا بخر، یکی را رایگان هدر بده!
موضوع ضایعات مواد غذایی جدا از موضوع بسته بندی جدیدترین وسایل پلاستیکی اشپزخانه حل نخواهد شد. همچنین موضوع زباله های پلاستیکی بدون پرداختن به زباله های مواد غذایی حل نخواهد شد. مشکلات به هم گره خورده است. از تولید تا بطری پلاستیکی، آنها باید با هم در تلاش برای زندگی پایدارتر مورد بررسی قرار گیرند.
- منابع:
- تبلیغات: