شمع گیرها وسایل روشنایی هستند که شمع در جاشمعی شامپاینی تعبیه شده است و آنها می توانند اشکال مختلفی داشته باشند، تقسیم بندی اصلی بین نوع سوکت (با فنجانی که شمع در آن قرار داده شده است) و نوع خاردار (با یک سنبله که شمع روی آن رانده شده است) است و سوکت‌ها مطمئناً توسط رومی‌ها استفاده می‌شد، اما پس از آن در دنیای اوایل قرون وسطی که در آن پریک استفاده می‌شد، وجود ندارد.
چراغ‌های راش لایت ظاهراً هم در دنیای روم و هم در جهان قرون وسطی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و در انگلستان پس از قرون وسطی با وضع مالیات بر شمع، از سال 1709 تا 1831، دوباره تجدید حیات کردند و یک نیمه وزن دار (اغلب با سوکت شمع) تا نور راش را تند نگه دارد و هیچ نمونه ای از اینها در پایگاه داده PAS وجود ندارد.
از نگهدارنده شمع استفاده کنید و اصطلاحنامه mda این را به عنوان “شیئی که شمع در آن قرار داده می شود تا نور را تامین کند” تعریف می کند و کلمات دیگری مانند شمعدان، پایه شمع، شمعدان و لوستر را به عنوان انواع مختلف شمع گیر تعریف می کند.
ی
شمع گیرهای قرون وسطایی به چندین شکل بسیار استاندارد عرضه می شوند و متأسفانه تعداد زیادی شمع گیر تاشو یا جمع شونده وجود دارد و تعدادی از آنها دارای پایه سه پایه و بیش از یک نوع زئومورفیک هستند و بنابراین استفاده از اصطلاحات استاندارد در قسمت Classification برای انواع معمولی مفید است.
شرایط استفاده در قسمت طبقه بندی شامل موارد زیر است که برای شمع‌دارهای قرون وسطایی: زومورفیک، نوع Geraardsbergen، تاشو، سبک لیموژ، قابل تنظیم و برای شمع گیرهای اواخر قرون وسطی یا اوایل پس از قرون وسطی: سوکت دوتایی حلقه ای، شاخه دار، مشعل Bunsen و برای جزئیات بیشتر در مورد زمان استفاده از هر اصطلاح به زیر مراجعه کنید.
نگهدارنده شمع در دنیای روم نادر است، اما نمونه هایی وجود دارد و توسط Eckardt (2002) گردآوری شده است و یک گروه کوچک و متفاوت در پایگاه داده PAS وجود دارد.
